سلام به همه ی دنبال کننده های دوست داشتنی. من محمد مهدی حاجی حسینی هستم و مثل همیشه یکی دیگر از نکات فیلمسازی که از استادم جناب آقای طالبلو یاد گرفتم را می خواهم برای شما عزیزان یاد دهم. نریشن به معنای روایت قصه است. نریشن، توضیحاتی از شخصی (نریتور) بر روی فیلم است که از شخصیت های داخل فیلم نیست. مانند: فیلم های مستند که صدای شخصی بر روی آنها است و… ؛ البته این را در نظر داشته باشید که نریشن روی فیلم، مانند رعایت قاب های سینمایی بسیار در سینما مهم بوده است. موضوع ما در این کلیپ، ساختن فیلمی است که نریشن آن باید در رابطه با اتفاقات ذهن نریتور (گوینده) باشد و تا آنجایی که می شود نباید موضوع ما واضح باشد و فقط باید مختص نریتور ما باشد. مثال: مانند فیلمی زیبا از چند مورچه که دانه برنجی با خود حمل می کنند و نریتور می گوید: «خیلی جالبه! می دونستید که مورچه ها می تونن چند برابر وزن خود برنج حمل کنن و…» در صورتی که اگر فیلم فاقد آن نریشن باشد ممکن است بیننده منظور ما را درست از آن فیلم متوجه نشود. و بالعکس نباید مثل گزارش ورزشی باشد چون گزارشگر ها هرچه خود و بیننده می بینند را گزارش می کنند و خیلی ربطی به ذهن آنها ندارد.